Mustafa Atiker‘in ilk şiir kitabı Dinamik Kaos çıktı.
Yayıncı : HA Yayınları (Ankara, Şubat 2010)
“güneşin damarlarını parçalayacak tohum
ben sana çıplak çocuk başları armağan etmek bilmiyormuşum
ağzıma çakıl taşları doldurup konuşamıyormuşum
ben bu aşkın şiddetinden saçlarımı suya dikiyormuşum
yırtık ağızlı martılar balık sanıp avlıyorlarmış saçlarımı
ben bu aşkın şiddetinden oluyormuşum”
Bu kitapta yer alan şiirler 1983-1996 döneminden. Aşağı yukarı üçte ikilik bir bölümü çeşitli edebiyat dergilerinde yayımlandı da. Ancak şiirlerin yazım ve yayımlanma tarihi arasında büyük bir zaman farkı da var. Sözgelimi 1983 yılında yazılmış bir şiiri, yedi sekiz yıl sonra yayımlatmam, benim için alışıldık bir durum. Çoğunluk, şiirlerin yazım ve yayımlanma tarihi arasındaki bu büyük zaman aralığını, gereksiz ve abartılı bulabilir. Ama hemen yazıp yayımladığım şiirim pek olmadı. Doğrusu bir şairin bugün yazdığını yarın yayımlatmasına karşı da değilim. Ben şiir çevresinin, şairi, hep bugün yazılıp yarın yayımlatılan şiirlerle tanımasına ve tanımlamasına karşıyım. Aşağıda şiirlerimin yazım tarihlerini belirtmenin bunun ötesinde, bu işlevsel duyarlığı önlemeye çalışmanın dışında, başka bir amacı da şiir diline ilişkin.
Ben 1980 sonrasındaki şiir dilinin, kolaylıkla geriye, Tanzimat Dönemi’ndeki düşünce kalıplarına bağlanabileceğini, benim oluşturmaya çalıştığım dilin ise ne o, ne de bu dönemle açıklanabileceğini düşünüyorum. Bir başka deyişle benim şiirim ve daha genelde şiir, Türkiye’de bir algılanma sorununun dışında gelişmek zorunda. Bu zorunda oluşu da kısaca şöyle özetleyebilirim:
(Not: Bu iki paragraf ve devamı “Dinamik Kaos”un son bölümündeki Not Defteri’nde.)