Hayal mi gördüm bomboş vagonların içinde uyur uyur gezerken hayal mi
bana eski on paralarını verdi annem şıkır şıkır salladım ağladım
hayatı anlamanın sınırlarına yaklaştığımı biliyorum
ipleri kesilmiş uçurtmaların düştüğü kırmızı ormanı
anlamın yerini tahta atlara bıraktığı son şarkıyı
diyorlarsa doğrudur benim çocukluğum rüzgârlı sokaklarda yaşadı
saatler solmuş zambaklar gibi itiyorum sizi geçmişe
vazolar ölüm yıl dönümlerinde güneşin değirmenleri
tutunduğum deniz taştan bir masa ve arkası rüya
yaslanıp seyrediyorum geçmiş günlerimin pazartesini
MAZİPEREST
Yayınlandı: 09 Eylül 2012 / ŞiirEtiketler:Alıntı: Milli Eğitim Dergisi / Sayı: 142 / Nisan-Mayıs-Haziran 1999
0